2024-03-29T18:27:06Z
https://jms.guilan.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=521
علوم و تحقیقات بذر ایران
1397
5
3
تاثیر نانواکسید روی و تنش خشکی بر فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک و تحرک ذخایر غذایی بذر سویا (Glycine max. L) رقم کتول (DPX)
محمد
صدقی
سحر
طلوعی
بهمنظور بررسی تأثیر نانواکسید روی و خشکی ناشی از پلیاتیلنگلایکول بر میزان فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک و تحرک ذخایر غذایی بذر سویا آزمایشی در سال 1395 در دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح تنش خشکی (صفر، 7/0- و 4/1- مگاپاسکال) و غلظتهای مختلف نانواکسید روی (صفر، 75/0 و 5/1 گرم در لیتر) بود. درصد و سرعت جوانهزنی، طول و وزن خشک گیاهچه، فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک (آلفاآمیلاز، پروتئاز و لیپاز) و روند تحرک ذخایر بذر (کربوهیدرات، پروتئین و لیپید) اندازهگیری شد. نتایج آزمایش نشاندهنده تأثیر مثبت نانواکسید روی بر درصد و سرعت جوانهزنی، فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک و تحرک ذخایر کربوهیدرات، پروتئین و لیپید بود، بهطوریکه کاربرد 5/1 گرم در لیتر نانواکسید روی منجر به افزایش فعالیت آنزیمهای لیپاز، پروتئاز و آلفاآمیلاز به ترتیب به میزان 75/11، 75/12 و 87/11 درصد در خشکی شدید نسبت به شاهد بدون تنش گردید. تنش خشکی نیز علاوه بر کاهش فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک، از میزان تحرک ذخایر غذایی کاست. همچنین با گذشت زمان آبنوشی از میزان تحرک کربوهیدراتها، پروتئین و لیپیدها بر اثر تنش خشکی کاسته شد، در حالی که کاربرد نانواکسید روی میزان تحرک ذخایر بذر را که بیانگر مصرف آنها در رشد و تولید وزن خشک بیشتر گیاهچه است، افزایش داد. با توجه به تاثیر مثبت نانواکسید روی بر کاهش آسیبهای ناشی از تنش خشکی و همچنین افزایش کارایی مصرف ذخایر غذایی، فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک و درصد جوانهزنی به نظر میرسد که کاربرد نانواکسید روی به میزان 5/1 گرم در لیتر موجب بهبود جوانهزنی سویا تحت شرایط خشکی خواهد شد.
آلفا آمیلاز
پروتئاز
تحرک ذخایر غذایی
لیپاز
2018
09
23
1
17
https://jms.guilan.ac.ir/article_2931_835b85fb45e900bf26c1f35b66a89a64.pdf
علوم و تحقیقات بذر ایران
1397
5
3
مطالعه ریخت شناسی فرا ساختاری پوسته بذر برخی از گیاهان پیازی کوهی استان زنجان
زهرا
قهرمانی
طاهر
برزگر
رسول
مظفری
مهناز
وفادار
بهمنظور شناسایی و ارزیابی ریخت شناسی برخی ازگیاهان پیازی استان زنجان چهار گونه گیاهی با نامهای محلی ماتار، کومران، موسیرکوهی و ایفلیکچه در سه منطقه استان شامل زنجان، طارم و دندی مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج مشاهدات مورفولوژیکی بر اساس فلور ایرانیکا، ترکیه، فلور رنگی ایران وA Taxonomic Review of Allium subg.Melanocrommyum in Iran نشان داد که گیاه ماتار، کومران و موسیر کوهی به ترتیب با نامهای علمیAllium ubipetrence، Allium atroviolaceum Boiss. و Boss Allium Jesdianum به تیره Alliaceae و گیاه ایفلیکچه با نام علمی Lepoldia comosa به تیره Asparagacese تعلق دارد. بررسیهای میکروسکوپی بذر نشان داد که شکل بذرها تخم مرغی تا تخم مرغی کشیده بوده ولی الگوی پوسته بذر متغییر بود. از نظر ریختشناسی بذر گیاه ایفلیکچه با بذر سایر گیاهان کاملا متفاوت بود.
بذر
فلور
صفات مورفولوژیکی
مطالعات میکروسکوپی
2018
09
23
19
31
https://jms.guilan.ac.ir/article_2932_79e4453b05c5e1d077b0aedcf2d1761d.pdf
علوم و تحقیقات بذر ایران
1397
5
3
مطالعه خصوصیات جوانهزنی، بیوشیمیایی و آنزیمی گندمسیاه (Fagopyrum esculentum Moench) تحت تأثیر تنش خشکی و شوری
مهدی
عقیقی شاهوردی
آرزو
پراور
مجتبی
قاسم زاده
عاطفه
نوابی
به منظور بررسی تأثیر تنش خشکی و شوری بر خصوصیات جوانهزنی، بیوشیمیایی و آنزیمی گندمسیاه دو آزمایش جداگانه در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 1395 انجام شد. آزمایشها در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد که تیمارها شامل هشت سطح پتانسیل اسمزی (صفر، 2-، 4-، 6-، 8-،10-، 12- و 14- بار) خشکی و شوری بود. نتایج تجزیه واریانس معنیدار بودن اثر تنش خشکی و شوری را بر درصد و سرعت جوانهزنی، طول گیاهچه، بنیه بذر، محتوای کلروفیل، پروتئین محلول، فعالیت آنزیم کاتالاز و سوپر اکسید دیسموتاز نشان داد. نتایج آزمایش تنش شوری و خشکی بر پارامترهای اندازهگیری شده نشان داد که اثرات تیمار شوری و خشکی بازدارنده است اما بازدارندگی تنش اسمزی شوری بیشتر از تنش خشکی بود، در نتیجه، عدم جوانهزنی نرمال در تنش شوری، از 10- بار و در تنش خشکی از 14- بار اتفاق افتاد. از طرفی کاهش محتوای کلروفیل و پروتئین در شرایط تنش خشکی بیشتر از تنش شوری بود و شرایط به وجود آمده منجر به افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز در شرایط تنش خشکی و سوپراکسید دیسموتاز در شرایط تنش شوری شد. بنابراین نتایج نشان داد گندمسیاه به تنش خشکی اعمال شده سازگاری و مقاومت بیشتری نسبت به تنش شوری دارد.
پروتئین
جوانهزنی
سوپر اکسید دیسموتاز
کاتالاز
کلروفیل
گندمسیاه
2018
09
23
33
46
https://jms.guilan.ac.ir/article_2933_946bb604b2e805f4c567062ccb56396f.pdf
علوم و تحقیقات بذر ایران
1397
5
3
تاثیر نانو دیاکسید تیتانیوم و نیترو پروساید سدیم بر شاخصهای جوانهزنی بذر، بنیه و آنزیمهای آنتیاکسیدانت گیاهچهی جو افضل تحت تنش شوری
افشین
کرمی
علی
سپهری
شوری از مهمترین عوامل محدود کننده رشد و عملکرد گیاهان زراعی در بسیاری از مناطق دنیا است. به منظور بررسی اثر نانو دیاکسید تیتانیوم و نیترو پروساید سدیم بر شاخصهای جوانهزنی و میزان آنزیمهای آنتیاکسیدانت گیاهچههای جو رقم افضل تحت تنش شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل 1. نانو دیاکسید تیتانیوم در چهار سطح (0، 500، 1000 و 2000 میلیگرم در لیتر)، 2. نیترو پروساید سدیم در دو سطح (0 و 100 میکرومولار) و 3. تنش شوری در سه سطح (0، 50 و 100 میلیمولار کلرید سدیم) بودند. تنش شوری شاخصهای جوانهزنی بذر مانند درصد و سرعت جوانهزنی، شاخص بنیه، طول ریشهچه، طول ساقهچه، میانگین زمان جوانهزنی و محتوی رطوبت نسبی برگ در گیاهچه را کاهش و نشت الکترولیتی غشاء را افزایش داد. در حضور نانو دیاکسید تیتانیوم اکثر شاخصهای جوانهزنی و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت کاتالاز (CAT)، آسکوربات پراکسیداز (APX) و به ویژه سوپر اکسید دیسموتاز (SOD) افزایش یافتند. کاربرد نیترو پروساید سدیم موجب تعدیل نشت الکترولیتی غشاء (EL) و اثرات منفی تنش شوری شد. برهمکنش نانو دی اکسید تیتانیوم (500 میلیگرم در لیتر) و نیترو پروساید سدیم (100 میکرومولار)، میزان آنزیمهای سوپر اکسید دیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز و کاتالاز را تحت تنش 100 میلیمولار کلرید سدیم به ترتیب 28، 8/16 و 9/17 درصد افزایش داد. به نظر میرسد نیترو پروساید سدیم در حضور نانو دیاکسید تیتانیوم از طریق تعدیل اثرات بازدارنده کلرید سدیم، بر بهبود شاخصهای جوانهزنی و میزان آنزیمهای آنتی اکسیدانت گیاهچههای جو تاثیر مناسب داشته باشد.
تخفیفدهنده تنش
کلریدسدیم
نانو ذره
2018
09
23
47
61
https://jms.guilan.ac.ir/article_2934_7066882deb139fc0e15263ae83177052.pdf
علوم و تحقیقات بذر ایران
1397
5
3
بررسی تغذیه با عناصر ریزمغذی بر خصوصیات کمی و کیفی بذر تولیدی آمارانت رقم کونیز
الناز
فرج زاده معماری تبریزی
کاربرد کود ها از مهمترین عوامل مدیریتی در سطح مزارع است. اما بسته به شرایط آب و هوایی، دوره رشدی گیاه، شرایط خاک و رقم، میزان کاربرد کود ها متغیراست. این بررسی با هدف تعیین بهترین مقدار و زمان مصرف کودهای میکرو روی، آهن و منگنز بر عملکرد و کیفیت بذر تولیدی آمارانت است.. آزمایش مزرعهای به صورت تجزیه مرکب فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار در دو سال زراعی (94-1393) در ایستگاه تحقیقاتی کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی ملکان انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل کودهای میکرو (آهن، روی و منگنز) هر کدام در چهار غلطت مختلف (7 و 5، 3 در هزار و صفر یا عدم مصرف) و در سه مرحله مصرف (رویشی، رویشی+زایشی و رویشی+زایشی+پرشدن بذر) در نظر گرفته شد. نتایج حاصله نشان داد که بیشترین تعداد بذر و عملکرد بذر (به ترتیب 4460 عدد و 99/17گرم در بوته) با کاربرد غلظت 7 در هزار روی به دست آمد که در مقایسه با شاهد 24/29 درصد بیشتر بود. کود آهن نیز افزایش معنی داری را در این صفات باعث شد، ولی منگنز تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه نداشت. تغییرات ناشی از تیمار های موررد بررسی در عملکرد دانه، ناشی از تغییرات تعداد دانه بود که یکی از دلایل آن تغیرر تعداد پانیکول های تولیدی بود که نتایج حاصل از مطالعه همبستگی صفات، تاییدی بر این مدعاست. بیشترین میزان پروتئین بذر با محلولپاشی 7 در هزار عناصر میکرو کامل حاصل شد. کاربرد غلظت 5 در هزار آهن منجر به حداکثر محتوای کلروفیل برگ (CCI 1/32) گردید. حداکثر روغن بذر و عملکرد روغن (به ترتیب 59/33 درصد و 083/6 گرم در بوته) در صورت محلولپاشی با روی در غلظت 7 در هزار حاصل گردید. در این بررسی عملکرد بذر با صفات ارتفاع بوته، سطح برگ، شاخص کلروفیل، تعداد دانه و عملکرد روغن همبستگی معنیدار و مثبتی را نشان داد. در کل بهترین تیمار از نظر عملکرد دانه و روغن و اجزای آن، محلولپاشی 7 در هزار عنصر روی و بهترین تیمار از نظر میزان پروتئین دانه غلظت 7 در هزار عناصر میکرو بود.
روغن
عملکرد بذر و اجزای عملکرد
عناصر غذایی
2018
09
23
63
75
https://jms.guilan.ac.ir/article_2935_06f8879f533e89f6906d346ae7b7f5cc.pdf
علوم و تحقیقات بذر ایران
1397
5
3
تاثیر نیتریک اکسید بر جوانهزنی و فعالیت برخی آنزیمهای آنتیاکسیدانی کنجد (Sesamun indicum) تحت تنش شوری
علیرضا
فتحی
مهدی
برادران فیروزآبادی
محمدرضا
عامریان
این آزمایش با هدف بررسی تأثیر نیتریک اکسید از منبع سدیم نیتروپروساید بر ویژگیهای جوانهزنی و فعالیت برخی آنزیمهای آنتی اکسیدانی کنجد تحت تنش شوری بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در آزمایشگاه مرکز تحقیقات بذر کاشمر اجرا شد. تیمارها شامل پیش تیمار بذر با سدیم نیتروپروساید در شش سطح (بدون پیشتیمار، آب مقطر، 50، 100، 150 و 200 میکرومولار) و تنش شوری در سه سطح (صفر، 50 و 100 میلیمولار در لیتر) بود. نتایج نشان داد که تنش شوری موجب کاهش شاخصهای جوانهزنی و افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کنجد شد. پیش تیمار بذر با سدیم نیتروپروساید موجب افزایش سرعت جوانهزنی، طول و وزن ریشه چه و ساقه چه در شرایط تنش شد و عملکرد بذر را بهبود بخشید. همچنین فعالیت آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز، گلوتاتیون ردوکتاز و آسکوربات پراکسیداز نیز تحت تیمارهای نیتریک اکسید افزایش یافت در حالی که فعالیت آنزیم کاتالاز و محتوای مالون دی آلدئید به عنوان شاخص تخریب غشاء کاهش یافت. به طور کلی غلظت مناسب و کارا برای کاهش اثرات شوری در گیاهچه کنجد در این آزمایش غلظت 150 میکرومولار سدیم نیتروپروسایدبود، همچنین به نظر می رسد غلظتهای بالاتر از 150 میکرومولار سدیم نیتروپروساید، اثرات سمیت نیتریک اکسید را بر سلول القا کند.
آنزیم های آنتی اکسیدانی
سدیم نیتروپروساید
سرعت جوانه زنی
2018
09
23
77
88
https://jms.guilan.ac.ir/article_2936_f81ea571293ebfa8fbb547f2b9ec1b76.pdf
علوم و تحقیقات بذر ایران
1397
5
3
بررسی اثر پیشتیمار بذر بر پارامترهای جوانه زنی، هدایت الکتریکی، نشت پتاسیم و برخی صفات گیاهچه حاصل از بذر پیر شده لوبیا چیتی رقم خمین (Phaseolus vulgaris L. Var. Khomeyn)
مژگان
امیریانی دولیسگانی
حمیدرضا
عیسوند
محمد
فیضیان
داریوش
گودرزی
پیری بذر سبب کاهش کیفیت و جوانه زنی بذر و نهایتا گیاهچه تولیدی میشود. این آزمایش با هدف بررسی امکان ترمیم اثرات مضر پیری بذر لوبیا چیتی، در آزمایشگاه فیزیولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1395 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل پیری بذر در دو سطح (پیرنشده و پیرشده)، و پیشتیمار بذر در پنج سطح (شاهد(بدون پرایم)، هیدروپرایمینگ، جیبرلین 100 پیپیام، اسید سالیسیلیک 14پیپیام، ترکیب جیبرلین 100و سالیسیلیک اسید 14 پیپیام) بود. نتایج نشان داد که با پیرشدن بذر درصد و سرعت جوانهزنی، سرعت مصرف مواد ذخیرهای، شاخص بنیهی بذر و یکنواختی جوانهزنی کاهش یافت اما هدایت الکتریکی، نشت پتاسیم، نشت کلسیم و زمان تا 50 درصد جوانهزنی افزایش یافت. پیشتیمار بذر و بویژه پیشتیمار هورمونی سبب بهبود کیفیت بذر شد. تیمار جیبرلین 100 پیپیام موثرترین تیمار در کاهش نشت پتاسیم و افزایش سرعت جوانه زنی بود.
پیری بذر
پرایمینگ
جوانهزنی
لوبیا چیتی
2018
09
23
89
101
https://jms.guilan.ac.ir/article_2937_3736cbc6b387bfb057f1f2bdacf43fed.pdf
علوم و تحقیقات بذر ایران
1397
5
3
اثر تیمارهای پوششدهی بذر بر سبزشدن و رشد گیاهچه کلزا و رشد قارچهای بیمارگر
شیرین
تقی ذوقی
الیاس
سلطانی
ایرج
اله دادی
رضا
صادقی
این تحقیق بهمنظور بررسی اثر تیمارهای پوششدهی بذر بر استقرار گیاهچه کلزا در شرایط شاهد، تنش شوری و خشکی و رشد قارچهای بیمارگر، در پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در سال 1395 انجام شد. به این منظور بذرهای کلزا (رقم نپتون) در 10 تیمار مختلف پوششدهی شدند (T1 تا T10) که از لحاظ نوع پرایمینگ، نوع پوشش و مصرف قارچکش تفاوت داشتند. کمیسازی سبزشدن بذرهای پوششدار شده با کمک مدل چاپمن- ریچاردز صورت گرفت و مقایسه تیمارها با کمک پارامترهای مدل انجام شد. نتایج نشان داد که تیمارهای بذری که در آنها بذرها با هیومیک اسید پرایمینگ شده بودند (T3، T6 و T9)، سرعت و درصد سبزشدن بهتری در هر سه شرایط داشتند. در شرایط شاهد بیشترین وزن خشک گیاهچه مربوط به تیمار T3 (077/0 گرم) و T9 (074/0 گرم) بود که در آنها بذرها با هیومیک اسید پرایم شده بودند. تیمار حبهکردن بذر با قارچکش بیشترین اثر بر کاهش رشد قارچهای بیمارگر داشت و هر سه قارچ مورد مطالعه کمترین رشد قارچ را در شرایط حبهکردن و مصرف قارچکش داشتند. بهطورکلی، نتایج این تحقیق نشان داد که شرایط تنش موجب اثرات منفی بر سبزشدن و رشد گیاهچه کلزا گردید که استفاده از تیمارهای بهبود بذر و پوششدهی تا حدی توانست این اثرات را تخفیف دهد. در مجموع، در میان تیمارهای مورد مطالعه، حبهکردن بذر به همراه قارچکش و کاربرد هیومیک اسید بهصورت پرایمینگ (یعنی T6) بهترین تیمار بود.
بهبود بذر
کمیسازی سبزشدن
مواد جاذب رطوبت
2018
09
23
103
115
https://jms.guilan.ac.ir/article_2938_6b203e0acbc1b70b01571cc11f03a29f.pdf
علوم و تحقیقات بذر ایران
1397
5
3
تأثیر پیش تیمار بذر سویا با باکتریهای ریزوبیومی و محرک رشدی بر گره زایی و بهینهسازی مصرف کود نیتروژن
رضا
تقی زاده
بهمنظور بررسی تأثیر پیش تیمار بذر سویا با باکتریهای ریزوبیومی و محرک رشدی بر گرهبندی و بهینهسازی مصرف کود نیتروژن، آزمایشی در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل بهصورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل مقادیر مختلف کود نیتروژن (صفر، 25، 50 و 75 کیلوگرم در هکتار) بهصورت اوره در کرتهای اصلی و پیش تیمار بذر با باکتری ریزوبیوم جاپونیکوم و باکتریهای محرک رشد ازتوباکتر کروکوکوم استرین 5، ازوسپریلیوم لیپوفروم استرین OF و عدم تلقیح بذر (شاهد) با باکتریها در کرتهای فرعی بودند. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد که با افزایش میزان کود مصرفی، کارآیی مصرف کود کاهش یافت. بیشترین تعداد (16) و وزن خشک گرهها (16 میلیگرم) در تلقیح بذر با ریزوبیوم جاپونیکوم مربوط به تیمار 50 کیلوگرم کود اوره در هکتار و کمترین آنها در حالت عدم تلقیح و عدم مصرف کود برآورد گردید. همچنین، بیشترین ارتفاع گیاه (22/117 سانتیمتر)، تعداد نیام در بوته (76/54)، وزن صد دانه (26/28 گرم) و عملکرد دانه در واحد سطح (267 گرم در مترمربع) مربوط به در تیمار 75 کیلوگرم در هکتار اوره به همراه تلقیح بذر با ریزوبیوم جاپونیکوم بود. در سطح کودی ۷۵ کیلوگرم در هکتار اوره، تلقیح با باکتریهای محرک رشد ازوسپریلیوم، ازتوباکتر و باکتری ریزوبیوم باعث افزایش عملکرد (به ترتیب 4/14، 4/21 و 6/40 درصد) نسبت به عدم تلقیح بذر شد. بر اساس این نتایج، میتوان کاربرد 75 کیلوگرم اوره در هکتار به همراه تلقیح بذر با ریزوبیوم را برای سودمندی تولید سویا در منطقه مورد مطالعه پیشنهاد نمود.
باکتریهای محرک رشد
باکتریهای ریزوبیومی
تلقیح بذر
سویا
نیتروژن
گرهزایی
2018
09
23
117
129
https://jms.guilan.ac.ir/article_2939_a5b83ed53aea59444091e1ff56848ec3.pdf
علوم و تحقیقات بذر ایران
1397
5
3
آیا کیفیت بذر بر آستانههای گرمایی جوانهزنی تأثیرگذار است؟ مطالعه موردی: بذر خودمصرفی گندم (Triticum aestivum L.) رقم چمران
ابوالفضل
درخشان
سید امیر
موسوی
مدلهای مبتنی بر مفهوم زمانگرمایی ابزار مفیدی برای توصیف جوانهزنی در رابطه با زمان و دما هستند. این مطالعه با هدف تعیین اثر کیفیت بذر بر آستانههای گرمایی جوانهزنی تودههای بذری گندم از مشاء اولیه رقم چمران انجام شد. برای این منظور، جوانهزنی 16 توده بذری با استفاده از مدلهای زمانگرمایی مبتنی بر توزیعهای نرمال و لوگنرمال برحسب دو رویکرد متفاوت ارزیابی شد. در رویکرد نخست، دمای پایه (Tb) کل جمعیت بذری ثابت فرض شد و تنوع زمان جوانهزنی میان بذرها به تنوع زمانگرمایی (θT) مورد نیاز برای جوانهزنی هر کسر معین نسبت داده شد. در رویکرد دوم، θT مورد نیاز برای جوانهزنی کل جمعیت ثابت فرض شد و تنوع زمان جوانهزنی میان بذرها به تنوع Tb آنها نسبت داده شد. شاخصهای ارزیابی نکویی برازش نشان داد که دقت پیشبینی مدلهای زمانگرمایی در رویکرد نخست بیشتر از رویکرد دوم بود. برحسب رویکرد نخست، توزیع لوگنرمال در مقایسه با توزیع نرمال برازش بهتر و دقیقتری به دورههای زمانی جوانهزنی تودههای بذری گندم در پاسخ به دما ارائه داد. کیفیت بذر تودههای گندم بهطور معنیداری حداکثر جوانهزنی جمعیت بذری، آستانه تحمل به سرما، سرعت و یکنواختی جوانهزنی آنها را تحت تأثیر قرار داد. بر اساس پیشبینیهای مدل زمانگرمایی لوگنرمال، برآورد حداکثر جوانهزنی، Tb، زمانگرمایی مورد نیاز برای شروع جوانهزنی و اندازه پراکنش θT تودههای بذری به ترتیب بین 73 تا 99 درصد، 26/0 تا 68/3 درجه سانتیگراد، 32/250 تا 04/590 درجه سانتیگراد ساعت و 74/3 تا 49/6 درجه سانتیگراد ساعت متغیر بود.
توزیع نرمال
توزیع لوگنرمال
دمای پایه
مدل زمانگرمایی
2018
09
23
131
142
https://jms.guilan.ac.ir/article_2940_ea1c77cd684a4884f1cb0aadcbed06f9.pdf