دانشگاه گیلان
علوم و تحقیقات بذر ایران
2476-3780
5
2
2018
06
22
ارزیابی خصوصیات کمی و کیفی علوفه و دانه تاج خروس زراعی (Amaranthus hypochondriacus L.) تحت اثر برخی تیمارهای پیش از کاشت
1
9
FA
سمیرا
مالکی خضرلو
دانشجوی دکتری زراعت. گروه زراعت. دانشکده کشاورزی. دانشگاه ارومیه
s.maleki_kh@yahoo.com
مهدی
تاجبخش
دانشگاه ارومیه
mtajbakhshurmia@gmail.ac.ir
10.22124/jms.2018.2906
بهمنظور بررسی برخی خصوصیات کمی و کیفی علوفه تاج خروس زراعی تحت اثر برخی تیمارهای پیش از کاشت بذری، آزمایشی بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با شش تیمار و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه در سال 1393 انجام گرفت. تیمارها شامل پیشتیمار بذری کود کبوتری (به نسبت یک در 10)، ونیاز تغلیظ شده 39/68 درصد (به نسبت سه در 1000)، کود نانو کلات سوپر میکرو کامل (به نسبت سه در 1000)، آب مغناطیسی، همیوپاتی x12 و شاهد (بدون پیشتیمار) بودند. بذرها به مدت هشت ساعت در تیمارهای ذکر شده غوطه ور شدند، سپس به مدت 24 ساعت در دمای 25 درجه سانتی گراد به رطوبت اولیه رسانده شدند و جهت کشت به مزرعه منتقل شدند. برداشت علوفه در مرحله گلدهی مزرعه، از مساحت یک متر مربع هر واحد آزمایشی انجام شد. در این آزمایشوزن خشک ساقه، برگ، نسبت برگ به ساقه، وزن خشک علوفه، عناصر پتاسیم، فسفر و کلسیم علوفه، وزن بذر، درصد روغن، عملکرد روغن، درصد پروتئین و عملکرد پروتئین مورد ارزیابی قرار گرفتند. اثر تیمار بر صفات وزن خشک ساقه (5/306 گرم در متر مربع)، برگ (8/255 گرم در متر مربع)، خشک علوفه (7/7809 کیلوگرم در هکتار) و عناصر فسفر (8/3 گرم در کیلوگرم)، کلسیم (4/20 گرم در کیلوگرم)، وزن بذر (2/1797 کیلوگرم در هکتار)، درصد روغن (2/12)، عملکرد روغن (5/217 کیلوگرم در هکتار)، درصد پروتئین (3/13) و عملکرد پروتئین (5/234 کیلوگرم در هکتار) معنی دار و افزایشی بود. در تحقیق حاضر اعمال تیمارهای پیش از کاشت آب مغناطیس و کود کبوتری از نظر حصول خصوصیات کیفی اثرگذاری بیشتری نسبت به سایر پیشتیمارها داشتند.
آب مغناطیسی,تاج خروس,کود کبوتری,نانو کلات,همیوپاتی
https://jms.guilan.ac.ir/article_2906.html
https://jms.guilan.ac.ir/article_2906_14be78b3a4e58a03167cbfff7ca30cab.pdf
دانشگاه گیلان
علوم و تحقیقات بذر ایران
2476-3780
5
2
2018
06
22
اثر پیری تسریع شده بر جوانهزنی، رشد گیاهچه و برخی ترکیبات آنتی اکسیــدانی ژنوتیـپهای جـو
11
21
FA
زهرا
مرادیان
دانشگاه شاهد
zahra.moradian23@gmail.com
سعیده
ملکی فراهانی
دانشگاه شاهد
maleki@shahed.ac.ir
علیرضا
رضازاده
دانشگاه شاهد
rezazadeh@shahed.ac.ir
10.22124/jms.2018.2907
به منظور بررسی اثر پیری تسریع شده بر فعالیت ترکیبات آنتی اکسیدانی و شاخصهای جوانهزنی جو آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا" تصادفی روی هشت ژنوتیپ بومی جو به همراه دو رقم شاهد بهرخ و نصرت در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل پیر کردن بذر در دو سطح پیری و عدم پیری(شاهد) و عامل دوم شامل ده ژنوتیپ جو بود.درصد جوانهزنی پس از پیری در بیشتر ژنوتیپ ها کاهش یافت اما این کاهش نسبت به بذرهای پیر نشده معنی دار نبود.پیری تسریع شده به طور معنیداری سرعت جوانهزنی، طول ساقهچه، طول ریشهچه،غلظت رنگیزههای فتوسنتزی و فعالیت آنزیم کاتالاز را کاهش داد. اما میانگین مدت زمان جوانه زنیو محتوای کل فنلی ژنوتیپها و دو رقم بهرخ و نصرتپس از پیری افزایش یافت. ژنوتیپ شماره سه بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز را پس از پیری داشت. افزایش فنل در ژنوتیپها متفاوت بود به طوری که ژنوتیپ شماره هشت بیشترین محتوای فنل را قبل و بعد از پیری داشت همچنین این ژنوتیپ نسبت به سایر ژنوتیپها کمتر تحت تاثیر پیری تسریع شده قرار گرفت.به طور کلیژنوتیپهایی که محتوای فنلی و فعالیت آنزیمیبالایی داشتند از بنیه وسرعت جوانهزنی بالاییپس از پیری بذر برخوردار بودند.
آنزیم,پروتئین,جو,کاروتنوئید,کلروفیلa,محتوای کل فنلی
https://jms.guilan.ac.ir/article_2907.html
https://jms.guilan.ac.ir/article_2907_c1135da912d9466f4fc32fec30b54036.pdf
دانشگاه گیلان
علوم و تحقیقات بذر ایران
2476-3780
5
2
2018
06
22
ارزیابی مدلهای رگرسیون خطی و غیرخطی برای توصیف واکنش ظهور گیاهچه عدس(Lens culinaris Medik) به دما
23
36
FA
سمانه
رهبان
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
samaneh.rahban@yahoo.com
قربانعلی
رسام
عضو هیئت علمی مجتمع آموزش عالی شیروتم
rassam@um.ac.ir
بنیامین
ترابی
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
ben_torabi@yahoo.com
اصغر
خشنود یزدی
استادیار مجتمع آموزش عالی شیروان
khoshnood@ferdowsi.um.ac.ir
10.22124/jms.2018.2908
این تحقیق با هدف تعیین دماهای کاردینال و روز بیولوژیک مورد نیاز برای ظهور گیاهچه عدس با استفاده از مدلهای رگرسیون خطی و غیرخطی انجام گرفت. برای این منظور آزمایش مزرعهای با چند تاریخ کاشت به صورت طرح کرتهای خرد شده با سه تکرار اجرا گردید. بذرهای سه رقم عدس (گچساران، بیله سوار، کیمیا) در 12 تاریخ کاشت، کشت شدند. رابطه بین سرعت ظهور گیاهچه و دما با استفاده از مدلهای بتا، دندان مانند و دوتکهای مورد ارزیابی قرار گرفت. برای انتخاب مدل برتر از میان مدلهای مختلف از شاخصهای آماری جذر میانگین مربع انحرافات (RMSD)، ضریب همبستگی (r)، ضریب تغییرات (CV) و ضرایب رگرسیون ساده خطی (<em>a</em> و <em>b</em>) استفاده شد. نتایج برازش مدلها نشان داد که واکنش ظهور گیاهچه عدس به دما به وسیله تابع دو تکهای بهتر توصیف میشود. با استفاده از مدل برتر دمای پایه ارقام از 27/1- تا 62/1- درجه سانتیگراد ، دمای مطلوب ظهور گیاهچه بسته به رقم بین 15/23 تا 92/25 درجه سانتیگراد و دمای سقف 30 درجه سانتیگراد براساس دمای هوا برآورد گردید. مقایسه پارامترهای برآورده شده با استفاده از مفهوم حدود اطمینان در سطح احتمال 95 درصد نشان داد که به لحاظ دمای پایه و دمای مطلوب اختلاف معنیداری بین ارقام عدس وجود نداشت ولی از نظر روز بیولوژیک اختلاف بین ارقام معنی دار بود. نیاز روز بیولوژیکی برای ارقام بیلهسوار، گچساران و کیمیا به ترتیب 99/6، 56/8 و 87/8 بود. اطلاعات حاصل از این تحقیق میتواند در پیشبینی ظهور گیاهچه ارقام عدس مفید باشد. مهمترین نتیجه کاربردی این تحقیق این بود که واکنش ظهور گیاهچه عدس به دما با استفاده از تابع دوتکهای به بهترین شکل قابل توصیف است و بنابراین از این مدل و پارامترهای حاصل از آن میتوان در پیش بینی ظهور گیاهچه در ارقام مورد نظر عدس استفاده نمود.
دما,ظهور گیاهچه,عدس,مدلهای ریاضی
https://jms.guilan.ac.ir/article_2908.html
https://jms.guilan.ac.ir/article_2908_043b1bea80ea482bcd2c4502f8355b87.pdf
دانشگاه گیلان
علوم و تحقیقات بذر ایران
2476-3780
5
2
2018
06
22
تأثیر زمان برداشت برخصوصیات کمی و کیفی بذر بارهنگکبیر (L. Plantago major)
37
46
FA
علیرضا
ربیعی
دانشگاه فردوسی مشهد
alireza.rabiei@stu.um.ac.ir
احمد
نظامی
ریس پژوهشکده علوم گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد
nezami@um.ac.ir
مرتضی
گلدانی
دانشگاه فردوسی مشهد
goldani@um.ac.ir
محمد
خواجه حسینی
دانشگاه فردوسی مشهد
saleh@ferdowsi.um.ac.ir
مهدی
نصیری محلاتی
دانشگاه فردوسی مشهد
mnassiri@um.ac.ir
10.22124/jms.2018.2909
زمان برداشت بذر یکی از مهمترین عوامل موثر بر کیفیت آن است. به منظور تعیین زمان برداشت بر کمیت و کیفیت بذر بارهنگ کبیر آزمایشی در دو مرحله در دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. در مرحله اول شش اکوتیپ بارهنگ (بیرجند، قائن، تربت حیدریه، مشهد، کلات و بجنورد) کشت و سنبله گیاهان در شش مرحله (15، 30، 45، 60، 75 و 90 روز پس از 50 درصد گردهافشانی) برداشت و سپس جوانهزنی بذرها در آزمایشگاه بررسی شد. تعداد سنبله در بوته و طول آن پس از 50 درصد گردهافشانی افزایش یافت و به ترتیب در 75 و 60 روز پس از آن به حداکثر رسید. اکوتیپ کلات کمترین تعداد و کوتاهترین سنبلهها را داشت، در صورتی که اکوتیپهای بیرجند و بجنورد سنبلههای بلندتری را تولید کردند. در اکوتیپ کلات و بجنورد حداکثر وزن بذر در سنبله 90 روز پس از 50 درصد گردهافشانی بدست آمد، درحالیکه سایر اکوتیپها در 75 روز پس از 50 درصد گردهافشانی حداکثر وزن بذر در سنبله را داشتند. بیشترین درصد و سرعت جوانهزنی، شاخص بنیه طولی و بنیه وزنی گیاهچه را اکوتیپ قائن در 75 روز پس از 50 درصد گرده افشانی داشت، در صورتی در اکوتیپ تربت حیدریه بالاترین صفات ذکر شده در 45 روز پس از 50 درصد گرده افشانی مشاهده شد. در اکوتیپ های قائن، تربت حیدریه و مشهد، تأخیر در برداشت از 75 روز پس از 50 درصد گرده افشانی سبب ریزش بذر و کاهش جوانهزنی بذرها شد.
اکوتیپ,بنیه گیاهچه,جوانهزنی,زمان برداشت و گل آذین
https://jms.guilan.ac.ir/article_2909.html
https://jms.guilan.ac.ir/article_2909_2215f42e552de777a413925388a3151c.pdf
دانشگاه گیلان
علوم و تحقیقات بذر ایران
2476-3780
5
2
2018
06
22
تاثیر پرایمینگ با اسیدآسکوربیک بر شاخصهای جوانهزنی و فعالیت برخی آنزیمهای آنتی-اکسیدان در بادرشبویه (.Dracocephalum moldavica L ) تحت تنش شوری
47
58
FA
فاطمه
شیخ ابوالحسنی
دانشگاه شهرکرد
fatemeabolhasani71@yahoo.com
پرتو
روشندل
عضو هیئت علمی دانشگاه شهرکرد
roshandelparto@gmail.com
سیف اله
فلاح
دانشگاه شهرکرد
10.22124/jms.2018.2910
بهمنظور بررسی تاثیر پرایمینگ بذر با اسید آسکوربیک (صفر، 40، 60، 80 میلیمولار) بر افزایش مقاومت به شوری (صفر، 100 و 150 میلیمولار کلریدسدیم) بادرشبویه در مرحله جوانهزنی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی در دانشگاه شهرکرد (سال 1394) انجام گرفت. صفات مورد بررسی عبارت بود از درصد و سرعت جوانهزنی، طول و وزن خشک دانهرست، شاخص بنیه بذر و فعالیت آنزیمهای کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و گایاکول پراکسیداز نتایج نشان داد که با افزایش درجه شوری بهنحو معنیدار از میزان شاخصهای جوانهزنی کاسته شد. با این وجود، پرایمینگ با اسیدآسکوربیک (40 میلیمولار) از اثرات منفی کلریدسدیم بر جوانهزنی بادرشبویه کم کرد. در این سطح از پرایمینگ، شاخص بنیه بذر تحت تنش شوری 100 میلی مولار تا 32% و در شوری 150 میلیمولار تا 7/2 برابر افزایش یافت. از آنجایی که نحوه فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان در راستای تاثیر غلظت بهینه اسید آسکوربیک تحت تنش شوری بود نتیجه گیری میشود پرایمینگ اسید آسکوربیک با افزایش فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان باعث کاهش تنش اکسیداتیو ناشی از کلرید سدیم در بافتهای بادرشبویه شده و متعاقباً مقاومت این گیاه به تنش شوری در مرحله جوانهزنی افزایش می یابد.
بادرشبو,پرایمینگ با ویتامین,پیش تیمار بذر,تنش اکسیداتیو
https://jms.guilan.ac.ir/article_2910.html
https://jms.guilan.ac.ir/article_2910_076547ccf83f2a206f4f2e5b4559fb8c.pdf
دانشگاه گیلان
علوم و تحقیقات بذر ایران
2476-3780
5
2
2018
06
22
تغییرات پوشش سبز و محتوای کلروفیل و کاروتنوئید ماریتیغال (Silybum marianum L.) در واکنش به پیشتیمار آبی بذر و کمبود آب
59
70
FA
ایرج
یعقوبیان
دانشجوی دانشگاه تبریز
yaghobian.i@gmail.com
کاظم
قاسمی گلعذانی
استاد گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
gholezani@gmail.com
یعقوب
راعی
استاد گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
yaegoob@yahoo.com
10.22124/jms.2018.2911
برای بررسی اثرات مدت پیشتیمار آبی بر پوشش سبز و محتوای کلروفیل و کاروتنوئید برگ ماریتیغال (<em>Silybum marianum</em>L.) تحت تیمارهای مختلف آبیاری، یک آزمایش اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تبریز انجام گرفت. تیمارهای آبیاری (I<sub>1</sub>، I<sub>2</sub>، I<sub>3</sub>، I<sub>4</sub>: به ترتیب آبیاری پس از 70، 100، 130 و 160 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) در کرتهای اصلی و مدتهای پیشتیمار آبی (P<sub>1</sub>، P<sub>2</sub> و P<sub>3</sub>: به ترتیب صفر، 8 و 16 ساعت) در کرت های فرعی قرار گرفتند. درصد جوانهزنی، متوسط زمان جوانهزنی، تعداد بوته در واحد سطح، درصد پوشش سبز، محتوای کلروفیل a، b و کل و کاروتنوئید اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که استفاده از پیش تیمار آبی بویژه 16 ساعت موجب کاهش متوسط زمان جوانهزنی گردید، ولی اثر معنیداری روی درصد جوانهزنی نداشت. همچنین تعداد بوته در واحد سطح با افزایش مدت پیشتیمار آبی تا 16 ساعت افزایش یافته است. درصد پوشش سبز نیز با افزایش مدت پیشتیمار آبی تحت تمام تیمارهای آبیاری فزونی یافت. محتوای کلروفیل a، b و کل و کاروتنوئید بر اثر کمبود آب کاهش قابل توجهی پیدا کردند. اما پیشتیمار آبی به مدت 8 و به ویژه 16 ساعت بهصورت معنیداری موجب افزایش این صفات گردید. این نتایج به وضوح نشان میدهد که پیشتیمار آبی با افزایش تعداد بوتههای استقرار یافته، درصد پوشش سبز و محتوای کلروفیل و کاروتنوئید، اثر تنش خشکی را کاهش داده است. همین امر میتواند تولید دانه این گیاه دارویی در شرایط آبیاری مطلوب و محدود را بهبود بخشد.
پوشش سبز,پیشتیمار,کاروتنوئید,کلروفیل,ماریتیغال
https://jms.guilan.ac.ir/article_2911.html
https://jms.guilan.ac.ir/article_2911_a1e764cbc23ac66f158a0201671553b6.pdf
دانشگاه گیلان
علوم و تحقیقات بذر ایران
2476-3780
5
2
2018
06
22
تأثیر مبدأ بذر و تیمارهای مکانیکی و شیمیایی بر زندهمانی و جوانهزنی بذر گونه Robinia pseudoacacia L.
71
81
FA
کبری
ارجمند
کارشناس ارشد جنگلداری
arjmandk@gmail.com
علیرضا
مشکی
استادیار دانشگاه سمنان
moshki@yahoo.com
هومن
زوانبخش
استادیار دانشگاه سمنان
ravanbakhsh@gmail.com
مریم
ملاشاهی
دانشگاه سمنان
maryam.mollashahi@semnan.ac.ir
محمدکیا
کیانیان
مربی دانشگاه سمنان
kianian@gmail.com
10.22124/jms.2018.2912
با توجه به قرارگیری بخش اعظم نواحی کشور در مناطق خشک و نیمهخشک، انتخاب گونه مناسب و سازگار برای جنگلکاری از اهمیت ویژهای برخوردار است. اقاقیا گونهای سریعالرشد بوده که گرما و سرمای شدید را تحمل کرده و در خاکهای خشک و ضعیف خوب رشد میکند اما این درخت دارای بذوری با پوسته سخت بوده و در نتیجه برای موفقیت در کاشت و جوانهزنی نیاز به اعمال تیمارهایی جهت حذف این پوسته دارد. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین بهترین مبدأ جمعآوری بذر و بهترین تیمار بذر اقاقیا از لحاظ جوانهزنی و زندهمانی جهت استفاده از آن در جنگلکاری ها میباشد. آزمایش با استفاده از بذور جمعآوری شده از 6 مبدأ شامل سبزوار، سمنان، گرگان، مازندران، تهران و کردستان در قالب طرح کاملأ تصادفی انجام شد. جهت تعیین میزان زندهمانی بذرها، در ابتدا آزمون تترازولیوم انجام شد. سپس تیمارهای خراشدهی با سمباده، اسید سولفوریک 96 درصد، آب جوش100 درجه سانتیگراد، آب اکسیژنه 1 درصد، آب مقطر و شاهد روی بذرها اعمال گردید. نتایج حاصل نشان داد که در بین تیمارها، تیمار خراشدهی با سمباده بالاترین میزان جوانهزنی را در اکثر مبدأها نشان داده است. هم چنین بین مبدأهای جمعآوری بذور نیز اختلاف معنیدار وجود داشت به گونهای که میتوان مبدأ گرگان را با جوانهزنی 03/73 درصد به عنوان مبدأ برتر و مبدأ تهران را با جوانه زنی 18/48 % به عنوان مبدأیی که ضعیفترین عملکرد و کمترین میزان جوانهزنی را به خود اختصاص داد، معرفی نمود.
آب اکسیژنه,اقاقیا,تترازولیوم,مبدأ بذر
https://jms.guilan.ac.ir/article_2912.html
https://jms.guilan.ac.ir/article_2912_fb1b175f1e29a724aa37cc0e2c5e6a24.pdf
دانشگاه گیلان
علوم و تحقیقات بذر ایران
2476-3780
5
2
2018
06
22
تأثیر تنشهای خشکی و شوری بر خصوصیات جوانهزنی بذر، رشد و محتوای پرولین گیاهچه مینا چمنی (Bellis perennis L. “Bellissima Mixture”)
83
93
FA
حسن
بیات
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
hassanbayat@birjand.ac.ir
محمد حسین
امینی فرد
استادیار گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
mh.aminifard@birjand.ac.ir
10.22124/jms.2018.2913
جوانهزنی و سبز شدن بذر به شدت تحت تأثیر تنشهای محیطی از جمله شوری و خشکی قرار میگیرد. به منظور بررسی اثر تنشهای خشکی و شوری بر جوانهزنی بذور گیاه مینا چمنی (<em>Bellis perennis </em>L. <sup>“</sup>BellissimaMixture<sup>”</sup>)، دو آزمایش مجزا در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشهای خشکی و شوری شامل هفت سطح پتانسیل اسمزی صفر، 2-، 4-، 6-، 8-، 10- و 12- بار بود که به ترتیب با استفاده از محلول پلی اتیلن گلیکول و کلرید سدیم اعمال شد. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح تنش خشکی و شوری، درصد جوانهزنی کاهش پیدا کرد بطوریکه در سطح خشکی و شوری 12- بار، درصد جوانهزنی به ترتیب به صفر و 50 درصد کاهش یافت. تنشهای خشکی و شوری به ترتیب از سطوح 2- و 8- بار به بالا سرعت جوانهزنی را بطور معنیداری در مقایسه با بذور شاهد کاهش دادند. همچنین تنشهای خشکی و شوری باعث کاهش معنی دار طول ریشهچه و ساقهچه و وزن خشک ریشهچه، ساقهچه و کل شدند. مقادیر طول ساقهچه با افزایش سطح تنش شوری به 10- و 12- بار، به ترتیب 42 و 67 درصد در مقایسه با بذور شاهد کاهش یافتند. محتوای پرولین تحت تأثیر تنش های خشکی و شوری افزایش یافت ولی مقادیر پرولین در تنش خشکی در مقایسه با تنش شوری بیشتر بود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که تحمل به شوری گیاه مینا چمنی در مرحله جوانهزنی در مقایسه با تنش خشکی بیشتر است.
پلی اتیلن گلیکول,درصد جوانهزنی,سرعت جوانهزنی,کلرید سدیم
https://jms.guilan.ac.ir/article_2913.html
https://jms.guilan.ac.ir/article_2913_a6c4c10224ae663b317a0866b97b9d2b.pdf
دانشگاه گیلان
علوم و تحقیقات بذر ایران
2476-3780
5
2
2018
06
22
اثر تنش خشکی بر برخی از خصوصیات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاهچهای در کلزا (Brassica napus)
95
108
FA
مریم
پسندیده ارجمند
دانشگاه گیلان
maryam.pasandide1371@gmail.com
حبیب اله
سمیع زاده لاهیجی
عضو هیات علمی /دانشگاه گیلان
hsamizadeh@guilan.ac.ir
محمد
محسن زاده
0000-0003-4364-8264
عضو هیات علمی/ دانشگاه گیلان
mohsenzadeh_mohammad@yahoo.com
10.22124/jms.2018.2914
به منظور بررسی برخی صفات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی ژنوتیپ حساس (Hayola308) و متحمل (SLM046) به خشکی کلزا (<em>Brassica napus</em>)، آزمایشی به صورت فاکتوریل اسپلیت در زمان در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در شرایط کنترل شده انجام شد. عاملها شامل ژنوتیپ و سطوح تنش بود که در زمان اسپلیت شدند. تنش خشکی با قطع آبیاری در مرحله قبل از گلدهی اعمال شد. صفات مورد بررسی در 24، 48، 72 و 96 ساعت پس از تنش اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد تنش خشکی سبب کاهش وزن خشک ریشه ژنوتیپ Hayola308 و همچنین افزایش معنیدار نسبت طول ریشه به طول ساقه، وزن تر ریشه و میزان مالوندآلدئید در ژنوتیپ SLM046 میشود. در 48 ساعت پس از تنش خشکی، وزن تر ساقه ژنوتیپ SLM046 بیشتر از ژنوتیپ Hayola308 بود. محتوای نسبی آب برگ در 24 ساعت پس از تنش خشکی در ژنوتیپ SLM046 و Hayola308 به ترتیب 59/88 و 52/38% بود. میزان پراکسیدهیدروژن در نمونههای تحت تنش ژنوتیپ Hayola308 بیشتر از نمونههای آبیاریشده بود. اختلاف معنیداری از نظر نشت الکترولیت در نمونههای مورد بررسی وجود نداشت. به طور کلی به نظر میرسد طول ریشه، نسبت طول ریشه به ساقه، محتوای نسبی آب، وزن تر ریشه و تفاوت وزن تر و خشک ساقه و ریشه بیشتر و همچنین عدم تغییر در وزن خشک ریشه و میزان پراکسیدهیدروژن در ژنوتیپ SLM046 نسبت به ژنوتیپ Hayola308، عواملی مرتبط با تحمل به تنش ژنوتیپ SLM046 باشد.
راکسیدهیدروژن,ژنوتیپ حساس و متحمل,طول ساقه,محتوای نسبی آب
https://jms.guilan.ac.ir/article_2914.html
https://jms.guilan.ac.ir/article_2914_47171452daf119bd441d686034b87bdd.pdf
دانشگاه گیلان
علوم و تحقیقات بذر ایران
2476-3780
5
2
2018
06
22
بررسی تأثیر منشاء تولید، انبارداری و ضدعفونی بذر بر تجزیه کیفی و بیوشیمیایی بذر ذرت سینگل کراس 704
109
121
FA
بیتا
اسکوئی
مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
b_oskouei@yahoo.com
آیدین
حمیدی
مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
smrehteshami@yahoo.com
سامان
شیدائی
مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
samansheidaie@gmail.com
حسین
صادقی
مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
sadeghi_spcri@yahoo.com
10.22124/jms.2018.2915
این آزمایش بهمنظور بررسی تغییرات زوال دو منشاء مختلف بذر ذرت در دو شرایط مختلف انجام شد. تیمارها شامل منشاء تولید بذر در دو سطح (کرج و مغان)، نگهداری بذر در دو منطقه (انبارکنترلشده و شرایط آبوهوایی مغان)، ضدعفونی بذر در دو سطح (ضدعفونیشده و ضدعفونینشده) بودند. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. صفات مورد اندازهگیری شامل درصد گیاهچه عادی، متوسط زمان جوانهزنی، شاخص وزنی و طولی بنیه، درصد گیاهچه عادی در آزمون سرما، درصد خروج ریشهچه، میزان فعالیت کاتالاز و پراکسیداز و میزان مالوندیآلدئید بودند. نتایج نشان داد بذرهای تولیدی کرج نسبت به مغان4 درصد، بذرهایی که در انبار کنترلشده نگهداری شدند نسبتبه کنترلنشده 3 درصد و بذرهای ضدعفونیشده نسبتبه ضدعفونینشده حدود 2درصد از گیاهچه عادی بالاتری برخوردار بودند. میزان فعالیت کاتالاز در بذرهای تولیدی کرج از بذرهای تولیدی مغان بیشتر (14 درصد) بود. ضدعفونی بذر اثر معنیداری بر فعالیت کاتالاز نداشت. نتایج نشان دادند ضدعفونی بذر بر میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز و محتوی مالوندیآلدئید اثر معنیدار داشت، بهطوریکه فعالیت پراکسیداز در بذرهای ضدعفونیشده 11 درصد بیشتر و محتوی مالوندیآلدئید حدود 8 درصد نسبت به بذرهای ضدعفونینشده کمتر بود. نتایج نشان داد اثر متقابل منشاء بذر و انبار نگهداری بذر بر درصد گیاهچه عادی در آزمون سرما، فعالیت آنزیم پراکسیداز و محتوی مالوندیآلدئید معنیدار است. بذرهای تولیدی کرج که در انبار کنترلشده نگهداری شدند بالاترین میزان درصد گیاهچه عادی (92 درصد) و فعالیت پراکسیداز (042/0 میکرومول H<sub>2</sub>O<sub>2</sub> بر دقیقهبر میلیگرمپروتئین)و کمترین میزان مالوندیآلدئید (3 نانومولبرگرموزنتر) را دارا بودند. بنابراین کاهش فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت منجر به اختلال در مراحل جوانهزنی، کاهش بنیه و در نهایت زوال بذر شد.
انبارداری,ذرت,زوال,منشاء تولید بذر
https://jms.guilan.ac.ir/article_2915.html
https://jms.guilan.ac.ir/article_2915_e4878f6a5c6861c356bae0e98d883e2f.pdf